De bewoners van de borgstee – deel 1

door Nynke van der Laan

Centraal in Godlinze, boven op de wierde, stond ooit een borg (± 1400-1753). Een versterkt steenhuis met een gracht, singels, landerijen en hoven. Wat betekent het om te wonen op deze historische plek in Godlinze? Een van de huidige bewoners, Tineke Tijtsma, vertelt.

In welk jaar ben je in het huis komen wonen?

“In 1975, met Bert.”

Waarom dit huis en Godlinze?

“We zagen dit huis op een foto in de etalage van een makelaar en waren er beide weg van. We kenden Godlinze niet en dachten niet na over waar we terecht zouden komen. We dachten op een heel rustige plek te gaan wonen, maar we kwamen juist middenin de bedrijvigheid terecht! Beukema’s fietsenzaak aan de ene kant, Mollema’s winkel aan de andere kant en tegenover ons stond toen nog de Christelijke school.”

Wat vind je van het wonen in Godlinze?

“Ik woon hier al meer dan 40 jaar en heb het goed naar mijn zin. Het is helemaal mijn eigen plek en ik ben gek op mijn tuin. Het dorp is er qua uitstraling flink op vooruit gegaan; de bestrating en beplanting zijn mooier dan vroeger, maar ook de tuintjes van de mensen zijn mooier en er staan niet zoveel bouwvallen meer. De geweldige speeltuin bezoek ik al jaren met kinderen die bij mij over de vloer komen. Ik vind het een pittoresk dorp en het is er nu lekker rustig!”

Hoe troffen jullie de tuin aan toen jullie hier kwamen wonen?

“Dit gedeelte van de tuin was toen nog niet van ons, het was van buurman Cremer. Toen hij overleed kwam een stichting met het plan om het huis van Cremer op te knappen en weer in originele staat te brengen. Dat duurde een paar jaar en de verkoop van het huis lukte daarna niet meteen. De tuin was ondertussen veranderd in een grote wildernis. Op een dag in 1979 kregen we als buren de kans om een stuk van de tuin te kopen, voor tien gulden per m2. We vonden deze hoek het meest geschikt. Bert wilde er een grote moestuin van maken.”

Kon je destijds iets terugzien van de borg of het erf?

“Er lag een sloot die vanaf de zijkant van Beukema’s huis via de plek waar nu de auto staat in een grote bocht om de tuin heen liep, waarschijnlijk was dat ooit een gracht. Ik weet nog goed dat er waterhoentjes in zwommen. De wal om de sloot was toen erg steil en er stonden heel veel oude en jonge knotwilgen, die hebben we er allemaal uit gehaald. Ter hoogte van de tuin van de familie Mollema werd de sloot dieper. Bert baggerde de sloot elk jaar uit.”

Wat weet je van de geschiedenis van het huis en de plek?

“Volgens mij is het huis tussen 1938 en 1948 gebouwd. Van de familie Mollema hoorden we destijds dat in dit huis een viswinkel heeft gezeten, in welke periode weet ik niet. Toen we in het huis kwamen wonen vonden we op zolder ook nog grote, donkere, plakkerige planken. Bakkersplanken? Dat er hier ooit een borg heeft gestaan hoorde ik eind jaren ‘70 van Jeannette Ottens. Zij startte met Op de Bult en ze vroeg mij om tekeningetjes te maken bij de berichten. Zij vertelde me toen over de borg en gaf me een artikel waar het in stond. Dat artikel heb ik helaas niet meer.”

Sprak het je aan, het idee van een borg op deze plek?

“Toen Bert tijdens het spitten in de moestuin van alles vond begon het verhaal wat meer te leven. Hij vond regelmatig munten, kleipijpjes en scherven. Ik zie hem nog staan in de tuin, hij veegde de klei eraf om de vondst daarna uitvoerig te bestuderen.”

Wisten jullie meteen wat jullie hadden gevonden?

“Van de meeste voorwerpen wel. Zoals de pijpenkoppen van klei. We begrepen al snel dat de steeltjes die we vonden daar bij hoorden en dat het ooit kleipijpjes waren geweest. We vonden het leuk en wel bijzonder, maar we hechtten er niet heel veel waarde aan; we gaven de vondsten vaak weg aan familieleden. De munten hebben we nog wel.”

Doe je nu ook nog wel eens vondsten?

“Begin jaren ‘90 is de moestuin met een machine omgeploegd, waarna Bert er graszaad in zaaide. Ook zijn de wallen toen opgevuld met klei. Het slootje lag toen nog wel rondom de tuin, ik heb er een keer een mooie vondst in gedaan: een piepklein wit porseleinen hoofdje met schoudertjes, vermoedelijk een hoofdje van een poppenhuispopje dat een stoffen lijfje heeft gehad. Ik denk dat het ooit gedumpt is in de gracht. In 2004/2005 is in onze tuin het slootje gedempt. In de tuin van buurman Jochem ligt nog wel een restant van het slootje. Nu ik steeds meer bloemenperkjes in de tuin maak vind ik regelmatig steeltjes en scherven van kleipijpjes en scherfjes porselein in de grond.”

Wat zou je willen weten over de borg?

“Waar hij nou precies heeft gestaan en hoe de borg en het erf eruit hebben gezien. Waar liep de gracht en hoe breed was die?”

Wat vind je van het project?

“Leuk en interessant. Ik ben meer met de geschiedenis van deze plek bezig, door jou ook vooral! En ik bekijk de dingen die ik in de tuin vind met meer aandacht. Ik vond de 3D-animatievideo van Reinout Krajenbrink op YouTube trouwens prachtig!”

Er is inmiddels een grondboring verricht in jouw tuin, wat vond je ervan om dat te mee te maken?

“Interessant om de verschillende grondlagen te zien , zo krijg je een beetje een beeld van hoe onze terp is opgebouwd. Er zijn geen sporen van de borg gevonden, maar dat had ik ook niet verwacht, daarvoor was de boor te smal zei de archeoloog.”